Vergeven: Fuck, fuck, fuck

Jaren geleden ben ik me in het boeddhisme gaan verdiepen omdat ik dacht dat het me (op zeer korte termijn) wat verlichting zou schenken. Ik zag mijn boeddhistische toekomst alleen nog maar voor me met vrolijke zonnestralen. Een leven vol rust en wijsheid, de dagen overgoten met geluk en liefde – en op de achtergrond altijd harmonieuze piano-deuntjes. Weet je wel. Over mediteren had ik ook al zo’n enigszins naïef beeld: het zou me ongetwijfeld instant ontspanning brengen.
Wrong.